![]() Er staan heel wat eetbare paddenstoelen in het plantsoen: champignons, fluweelpootjes, allerlei boleten, reuzen-, honing-, zadel-, inkt- en oesterzwammen, ieder met hun eigen gebruiksaanwijzing als je ze veilig wilt consumeren. Op de populieren groeit her en der de zwavelzwam; die smaakt naar kip, maar kan tevens een allergische reactie veroorzaken. En dan natuurlijk die indrukwekkende reuzenbovisten. Bij de voederplaats staan, verspreid over de helling van de Reitdiepsdwinger, negen enorme exemplaren. De grootste heeft een omtrek van een meter. Daar kan je een heel weeshuis mee voeden: In plakken snijden, even lekker kruiden met rozemarijn, dragon, tijm, oregano en een snufje peter en zout. Dan smaken ze naar rozemarijn, dragon, tijm, oregano en een snufje peter en zout, want van zichzelf hebben ze weinig smaak. Van paddenstoelen moet je trouwens alleen maar de jonge exemplaren bereiden. De meest dodelijke paddenstoel, de groene knolamaniet, heb ik nog nooit in het plantsoen gezien. Maar wél de panteramaniet die ook aardig wat slachtoffers op zijn naam heeft staan en die gemakkelijk te verwisselen is met de parelamaniet die dan weer wél eetbaar is. Het is erg opletten. De grote parasolzwam is gepaneerd en gefrituurd heel lekker, maar elke parasolzwam kleiner dan 10 cm moet als een no go worden beschouwd want dan kan je te maken hebben met een wel heel giftig familielid. ![]() Wilde paddenstoelen zijn van een betoverende schoonheid. Ze zijn een magische beleving, roepen emotie op, vertellen een verhaal over levenskracht, hoop en wedergeboorte, of vrolijke herinneringen aan de kindertijd. Die verdienen toch geen roemloos einde in de soep of spaghetti, uiteindelijk in een drol gedraaid? Ieder jaar zie je weer de witte snijwonden, ontsierende littekens, vooral aan de bomen waar oester-, zadel- of zwavelzwammen afgesneden zijn. Dat doet pijn. Koop alsjeblieft bij de Aldi of Jumbo een paar meter verderop een doosje gekweekte paddenstoelenmix, zodat wij in het plantsoen kunnen blijven genieten van deze fantastische herauten van de natuur! Het is nu augustus. In het zog van de Noorderzon marcheren de trollen op zoek naar dingen waar mensen vreugde aan beleven, alleen maar om ze kapot te maken. Zodra zij de reuzenbovisten in het vizier krijgen rennen ze er joelend naartoe. Ze slaan, schoppen, vernielen. Nu liggen de reuzen hulpeloos her en der in gruzelementen verspreid aan de voet van de Reitdiepsdwinger, hun overblijfselen sneu oplichtend in de bonte verlichting van het festival. Zó jammer! Straks is het oktober, dé tijd voor vliegenzwammen. Op de helling tegenover eetcafé Lambik. in symbiotische verbinding met de berken, de Drie Zwarte Weduwen, ontvouwen ze ieder jaar opnieuw hun rood met wit gespikkelde schoonheid. Maar helaas, óók zij komen er dan weer aan, de meedogenloze mannen in de oranje pakken: bladblazers gewapend met de Stihl BR 600. De olifanten met hun lange snuit blazen het verhaaltje uit. |